Principes voor een ‘groen’ herstelbeleid

FOD Volksgezondheid stelde een visienota op met ideeën over het herstelbeleid na COVID-19 en de overgang naar een regeneratieve economie in functie van de economie, het milieu en de gezondheid van de burgers.

Niet terug naar "business as usual"

De strijd tegen de gezondheidscrisis is een enorme uitdaging. De organisatie van het economisch herstel is dat ook. We moeten snel maar weloverwogen handelen, met in het achterhoofd de boodschap dat een terugkeer naar het normale, de "business as usual", geen optie is.

Om het herstel in gang te zetten, hebben we een visie en een strategie nodig die sociaaleconomische en ecologische uitdagingen aangaat om de samenleving en de economie na de crisis veerkrachtiger, inclusiever en duurzamer te maken, vandaar deze nota.

Het huidige herstel leidt tot een sleutelmoment voor reflectie, mobilisatie en investeringen om de maatschappelijke en structurele uitdagingen aan te gaan. Het zou schadelijk zijn om geen gebruik te maken van dit sleutelmoment om tegelijkertijd niet de milieuproblemen aan te pakken en om samen met het herstelbeleid op korte termijn een ‘groen’ hervormings- en investeringstraject op te starten voor de middellange en lange termijn.

7 Principes voor een ‘groen’ herstelbeleid

  1. De Covid-19-crisis mag ons niet afleiden van de nood voor de bescherming van het milieu en het inzetten van de ecologische transitie. Dit zou op (middel)lange termijn contraproductief uitwerken voor de gezondheid en voor de economie. Een ‘groen’ herstelbeleid biedt grote kansen, ook op sociaal en economisch vlak.
  2. Het post-Covid-19-herstelbeleid moet kwalitatief zijn en niet enkel de heropbouw van onze economie nastreven. Het moet tegelijkertijd ook onze klimaat- en milieu-uitdagingen, inclusief biodiversiteitverlies, op middellange en lange termijn aanpakken.
  3. De ondersteuning van de economische en sociale sectoren, die zwaar getroffen zijn door de Covid-19-crisis, en het herstelbeleid moeten een terugkeer naar Business as Usual overstijgen en zoeken naar synergieën met de paradigmashift en de ingrijpende systeemtransities die op lange termijn nodig zijn om tot een meer duurzame groei te komen, in lijn met de doelstellingen van de European Green Deal en de UN Sustainable Development Goals.
  4. De sociale gelijkheid en het sociaalpsychologische welzijn van de bevolking moet ook deel uitmaken van het herstelbeleid dat moet streven naar een rechtvaardige, duurzame, veerkrachtige samenleving.
  5. Steunmaatregelen gericht op het stimuleren van investeringen moeten maximaal win-win-kansen creëren. De coherentie met de ecologische en sociale transities op middellange en lange termijn moet een voorwaarde zijn. Het terugschroeven van bestaande milieustandaarden of het uitstellen van geplande milieumaatregelen is dus geen optie. Daarnaast moet ook gestreefd worden naar de opbouw van een strategische productie op lokaal, nationaal en Europees vlak.
  6. Het herstelbeleid vergt een ‘whole-of-government’-aanpak en moet ook voldoende capaciteiten en organisatie van de publieke sector (gezondheidszorg inbegrepen) in de ruime zin voorzien.
  7. Het herstelbeleid moet steunen op wetenschappelijke feiten die de maatregelen zoveel mogelijk wetenschappelijk onderbouwen (evidence-based).
  8. Er moet een maatschappelijk draagvlak gecreëerd worden voor het herstelbeleid door een maximale betrokkenheid van het middenveld en van de bevolking te promoten.

Lees de volledige nota

[bron: FOD Volksgezondheid]