Rouw is een normale reactie op het verlies van iets of iemand dierbaar. Het uit zich in heel wat emoties zoals verdriet, machteloosheid, angst, ongeloof, boosheid, .... maar ook in lichamelijke en cognitieve uitingen zoals energieverlies, vermoeidheid en concentratieproblemen. Rouwen vraagt tijd en energie, en is een proces dat loopt over jaren.
Het werk en de daarbij horende contacten met collega’s maken voor de meeste mensen een belangrijk deel uit van het leven. Het geeft een identiteit en een doel. Net daarom is de impact van een verlies op het professionele leven meestal groot.
Het zijn enkele vragen die gesteld worden door mensen die geconfronteerd worden met een ingrijpend verlies.
Ook de werkgever, personeelsdienst en collega’s zitten vaak met veel vragen:
Het zijn uitdagingen die te maken hebben met de combinatie van zorg voor de individuele werknemer én tegelijk ook het grotere geheel van een goed beleid en bedrijfseconomische processen.
Overleg en een afstemming bij elke specifieke situatie zijn een must om een waardevolle dialoog op te bouwen. Dit is de gedeelde verantwoordelijkheid van diegene die zoekend of rouwend is en van de werkgever. Deze dialoog ontbreekt meestal vanuit onwetendheid van alle betrokkenen.
Het kan nochtans anders, want deze periode is cruciaal en houdt een grote kans in, zowel voor de werknemer als voor de werkgever. Denk maar aan beduidend minder ziekteverzuim, versterkte loyaliteiten en vertrouwen in een betere samenwerking.
Preventieadviseurs, vertrouwenspersonen, HR en iedereen die collega’s bijstaat die te maken krijgen met verlies en rouw in de werkomgeving.
