Rouw is een normale reactie op het verlies van iets of
iemand dierbaar. Het uit zich in heel wat emoties zoals verdriet,
machteloosheid, angst, ongeloof, boosheid, .... maar ook in lichamelijke en
cognitieve uitingen zoals energieverlies, vermoeidheid en
concentratieproblemen. Rouwen vraagt tijd en energie, en is een proces dat
loopt over jaren.
Het werk en de daarbij horende contacten met collega’s maken
voor de meeste mensen een belangrijk deel uit van het leven. Het geeft een
identiteit en een doel. Net daarom is de impact van een verlies op het
professionele leven meestal groot.
Het zijn enkele vragen die gesteld worden door mensen die
geconfronteerd worden met een ingrijpend verlies.
Ook de werkgever, personeelsdienst en collega’s zitten vaak
met veel vragen:
Het zijn uitdagingen die te maken hebben met de combinatie
van zorg voor de individuele werknemer én tegelijk ook het grotere geheel van
een goed beleid en bedrijfseconomische processen.
Overleg en een afstemming bij elke specifieke situatie zijn
een must om een waardevolle dialoog op te bouwen. Dit is de gedeelde
verantwoordelijkheid van diegene die zoekend of rouwend is en van de werkgever.
Deze dialoog ontbreekt meestal vanuit onwetendheid van alle betrokkenen.
Het kan nochtans anders, want deze periode is cruciaal en
houdt een grote kans in, zowel voor de werknemer als voor de werkgever. Denk
maar aan beduidend minder ziekteverzuim, versterkte loyaliteiten en vertrouwen
in een betere samenwerking.
Preventieadviseurs, vertrouwenspersonen, HR en iedereen die collega’s bijstaat die te maken krijgen met verlies en rouw in de werkomgeving.
